Erginme...
O meu temperamento era tal que ficaba o meu redor sin realmente ollar nada.
Agarraoume o brazo, o tipico empurrón suave no que as persoas nos apoiamos en moitas discusións, quedouse frío como unha estatua agaradando unha resposta.
- Que queres que che diga, asique ¿só o sentes non o eres?.
- Si lo siento, además ¿a dómde vamos hablando así?.
- Voua onde queira, na miña terra falo así porque é amiña lingua, eu sento e sono.
- Yo no reniego de nada.
-Ti avergonzaste, que o grado absoluto da tua renegación.
- ¿No sabes hablar bien la otra?
- Perfectamente, perdoa ¿a cal te refires o castelán ou o inglés?
About esto of the trilingüísmo non sei why la xente se complain: is moi fácil!
ResponderEliminarEntrada adicada ó noso amiguiño da Xunta, non? Quen nos diría que botaríamos de menos ó Innomeable!
pois si, mira ti que cousas máis surrealistan están a ocurrir neste país, :(
ResponderEliminar