tag:blogger.com,1999:blog-42745688545844522732024-03-14T09:16:46.272+01:00A erótica das palabrasA erótica das palabrashttp://www.blogger.com/profile/11506577581215353387noreply@blogger.comBlogger17125tag:blogger.com,1999:blog-4274568854584452273.post-78396884394223642362012-10-25T22:31:00.000+02:002012-10-25T22:31:59.595+02:00Agardouno…
Escoitouno…
Decidiu gardar palabras, palabros e sentimentos.
Pensou que se ia sóa polas rúas oscuras do outono pero quedabanlle os amables momentos daqueles días ledos que lle garantizarían lágrimas e sorrisos.
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-oHhqHfaA3DA/UImhbgBvPKI/AAAAAAAAAEs/fDQCSoi3Srk/s1600/IMG_1116.JPG" imageanchor="1" style="clear:right; float:right; margin-left:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="300" width="400" src="http://1.bp.blogspot.com/-oHhqHfaA3DA/UImhbgBvPKI/AAAAAAAAAEs/fDQCSoi3Srk/s400/IMG_1116.JPG" /></a></div>
A erótica das palabrashttp://www.blogger.com/profile/11506577581215353387noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4274568854584452273.post-73417851234096606242011-04-11T14:59:00.000+02:002011-04-11T14:59:14.596+02:00En la plaza.Bajó de dos en dos los escalones, como cuando era una niña, esperando llegar antes de lo esperado… Con ese miedo feroz a resvalarse y caer que siempre le persiguió, acompañado del temido rugido de su inseguridad. Resvaló, pero antes de desvanecer su cuerpo en el último escalón, el equilibrio en sus tacones la hizo mantenerse erguida.<br />
Eran esas situaciones en las que no estaba cómoda, en las que sabia de sobra que cada movimiento iba ser escrupulosamente analizado por todos los que allí se hayaban, decidió fijar su mirada en un punto a lo lejos de la plaza, en aquel reloj de sol desgastado por los años y olvidado debido a su mal estado de conservación, asi estuvo durante unos minutos, hasta que inevitablemente algunas personas conocidas de las que ella se iba alejando con cierto disimulo, se acercaron.<br />
- Estás realmente estupenda, no te dejas caer nada por aquí, te echabamos de menos.<br />
- Ah, ¡gracias! – exclamó tornando su cara con una sonrrisa forzada de esas que tras largos años ante el espejo no el acaba de salir lograda- Voy a por bebida, ¿ os traigo una?<br />
- Si , muchas gracias, Iria, tu nunca te olvidas de la bebida!- afirmaron entre risas, siempre le pareció una manera muy hostil hacer que alguien le conoce sólo por que le ha visto con unas copas de más,era algo que le irritaba.<br />
<br />
Después de este cortés saludo de rigor, se giró suavemente e intentó ocultar su cara de desasosiego, sabia que sólo querian su compañía para saber ciertos datos de su vida sentimental o incluso de la de mucha otra gente cercana a ella, en esos momentos en su memoria, recordó los motivos que la habian hecho irse lejos de aquella ciudad. Llegó a la barra y se sirvió tres ginebras con naranja y otra con tónica para ella, se acercó pensando la estrategia de escape ante esta situación.<br />
<br />
- Gracias. Bueno cuentanos tenemos muchas preguntas hace meses que no sabemos nada de ti.- ella veia aquellos seis ojos como si fuese un dragón de tres cabezas, sin quererlo esbozo una sonrrisa-.<br />
- De nada, hace meses que mi vida es realmente atractiva y apetecible, lo mismo les deseo, disfruten del cocktel señoritas.<br />
Pensó que el tono igual no erá el más apropiado, pero si, el fluir de sus palabras, hubiera deseado decirles muchas expresiones malsonantes, pero decidió que esa no era su dinámica y que sería un trago amargo en aquel festejo. <br />
Un voz gritó:<br />
¡Acerquense! ¡Acerquense! Ya salen.<br />
Se juntaron haciendo un pasillo y gritaron:<br />
- ¡Que vivan los novios!<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-1Gl7b6I91TE/TaL6dOUZb9I/AAAAAAAAAEQ/YjH2aJScV60/s1600/images.jpg" imageanchor="1" style="clear:right; float:right; margin-left:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="96" width="128" src="http://2.bp.blogspot.com/-1Gl7b6I91TE/TaL6dOUZb9I/AAAAAAAAAEQ/YjH2aJScV60/s400/images.jpg" /></a></div>A erótica das palabrashttp://www.blogger.com/profile/11506577581215353387noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4274568854584452273.post-69797502148740522212011-04-06T00:12:00.001+02:002011-04-06T00:15:32.041+02:00Hablando sin caerse.Es lo perfecto lo que busca un ser imperfecto, pensando encontar un equilibrio que no existe.<br /><br />Ciertos desequilibrios son lo que nos hace realmente humanos.A erótica das palabrashttp://www.blogger.com/profile/11506577581215353387noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4274568854584452273.post-78724278650803321532010-11-04T13:18:00.002+01:002010-11-04T13:39:28.235+01:00<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_V3ulmcWXPy4/TNKpdKpjESI/AAAAAAAAADw/yy6ewOt4OZE/s1600/v2XcpRkYp9d29El_TW8A.0.jpg"><img style="cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 214px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_V3ulmcWXPy4/TNKpdKpjESI/AAAAAAAAADw/yy6ewOt4OZE/s320/v2XcpRkYp9d29El_TW8A.0.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5535673210531680546" /></a><br />Xeración perdida.<br /><br />Terrible e sensacionalista termo para referirse a nos, o mesmo tempo realista, non é un simple dato das variables idade, formación ou expectativas laborais, tamén é unha chamada de atención e de socorro.<br /><br />Emigración.<br /><br />Cabilamos nela como a principal solucción, pero escoitaremos sempre frases de - só me quedaría aqui se me sae algo do meu- exprimindo as últimas gotas de esperanza que podemos chegar a ter. Ou frases como - para currar de outra cousa mellor fóra que así tamén coñezo novo idioma nova cidade-. Xa o dicia Siniestro " trabajar de camarero lejos lejos de mi hogar... miña terra galega..." <br /><br />Conformismo.<br /><br />Vendo a revolta francesa contemporánea, damonos conta de que aqui estamos relaxados ante unha situación peor, tamén que se nos, esiximos dereitos e deberes laborais a outro vaille dar igual e ocupará ese posto de traballo. Escoitei a unha boa amiga dicir: aqui o principal sistema de traballo é o hipotecado/os.<br /><br /><br />Aqui deixo o meu día reivindicativo, gustariame saber a vosa visuón do mesmo. Un saudo.A erótica das palabrashttp://www.blogger.com/profile/11506577581215353387noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4274568854584452273.post-15175250189559089262010-09-27T12:17:00.003+02:002010-09-27T12:27:40.322+02:00Mi abanico.<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_V3ulmcWXPy4/TKBxlYsUOKI/AAAAAAAAADg/Bz6HEJ0iNd4/s1600/CIMG8320.JPG"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 240px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_V3ulmcWXPy4/TKBxlYsUOKI/AAAAAAAAADg/Bz6HEJ0iNd4/s320/CIMG8320.JPG" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5521538030253652130" /></a><br />Horrible sentir que ya te han avisado...<br />también horrible el escuchar : ya le lo he dicho yo!<br /><br />Y terrrible darme cuenta que mi dinámica es recibir bofetadas de la vida y recordar después que ya me han avisado.<br /><br />Proceso de aprendizaje discontinuo en el que me veo envuelta y del que saco mis propias verdades "verdaderas" de la vida, las cuales guardo en mi abanico de posiblidades y consejos.<br /><br />Consejos, curioso termino, es terriblemente sencillo darloos y horriblemente usarlos para uma misma... pero asi somos un desproposito de acciones que al final tienen un lógico sentido.A erótica das palabrashttp://www.blogger.com/profile/11506577581215353387noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-4274568854584452273.post-37165854943611994602010-06-17T13:47:00.000+02:002010-06-17T13:59:01.360+02:00¿Compartimola?Camiñaba como se fose perseguido por asasinos, non tornaba a mirar o que pasaba tralas suas costas... simplemente... a vida.<br /><br />Tropezou no seu afan da busca do sosego e atopouna aferrouse a ela e hoxe compartimola.<br /><br />Adicado a aquelas persoas que fan o día a día realmente especial e intrigante.A erótica das palabrashttp://www.blogger.com/profile/11506577581215353387noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4274568854584452273.post-25823958731177739752010-05-01T17:49:00.003+02:002010-05-01T17:52:20.621+02:00El viaje del grito.<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_V3ulmcWXPy4/S9xNvcvPgNI/AAAAAAAAADQ/KQKByt75XN0/s1600/MUNCH.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 254px; height: 320px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_V3ulmcWXPy4/S9xNvcvPgNI/AAAAAAAAADQ/KQKByt75XN0/s320/MUNCH.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5466329525284470994" /></a><br /><br /><br />Adoro el grito silecioso que a veces siento en mi interior... y la manera de calmarlo y luego escupirlo en unas cuantas sesiones en las que el grito se siente cómodo y decide dialogar.<br /><br />Lo añoro por momentos no podría vivir sin el, templa eso a lo que llaman algunos neurosis femenina, en la que yo por lo menos jamás creeré, no soy de hacer sacos de gritos sino de entonarlos poco a poco e irlos sacando y que obtengan esa libertad que tanto añoran.<br /><br />Esa sensación de libertad para los dos es una especie de estado de nirvana que inunda largos momentos, y que nos hace entendernos.<br /><br />Gritos de libertad<br />Gritos de goce<br />Gritos de socorro<br />Gritos de dolor...<br /><br />La cara se nubla al escucharlo, transformada en una sensación...A erótica das palabrashttp://www.blogger.com/profile/11506577581215353387noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-4274568854584452273.post-86985118737373384402010-03-08T16:13:00.004+01:002010-03-08T16:23:18.211+01:00Adicado a aqueles<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_V3ulmcWXPy4/S5UWIkPx7CI/AAAAAAAAADI/3FWyR-_KrGg/s1600-h/en_galego_1.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 320px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_V3ulmcWXPy4/S5UWIkPx7CI/AAAAAAAAADI/3FWyR-_KrGg/s320/en_galego_1.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5446283660799110178" /></a><br />Erginme...<br /><br />O meu temperamento era tal que ficaba o meu redor sin realmente ollar nada.<br />Agarraoume o brazo, o tipico empurrón suave no que as persoas nos apoiamos en moitas discusións, quedouse frío como unha estatua agaradando unha resposta.<br /><br />- Que queres que che diga, asique ¿só o sentes non o eres?.<br />- Si lo siento, además ¿a dómde vamos hablando así?.<br />- Voua onde queira, na miña terra falo así porque é amiña lingua, eu sento e sono.<br />- Yo no reniego de nada.<br />-Ti avergonzaste, que o grado absoluto da tua renegación.<br />- ¿No sabes hablar bien la otra?<br />- Perfectamente, perdoa ¿a cal te refires o castelán ou o inglés?A erótica das palabrashttp://www.blogger.com/profile/11506577581215353387noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4274568854584452273.post-24619973053629646562010-03-02T18:22:00.002+01:002010-03-02T18:38:19.528+01:00Cosiendo distancias.<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_V3ulmcWXPy4/S41MwtxiZNI/AAAAAAAAACQ/hMciBWS7dNI/s1600-h/IMGP7829.JPG"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 240px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_V3ulmcWXPy4/S41MwtxiZNI/AAAAAAAAACQ/hMciBWS7dNI/s320/IMGP7829.JPG" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5444091924365599954" /></a><br /><span style="font-style:italic;">Te busco entre la multitud, ella misma me arrastra y me presiona contra las piedras de esta oscura calle que no va a ningún lugar, no me deja verte, ni sentirte y a penas escuchar tus gritos, tu manos que ayer rozaban mi pelo hoy se alejan, haciéndose invisibles.<br /><br /> Desde lejos, intento perseguir tu respiración, tu figura se desvanece como el viento que arrastra esta lluvia, la que moja mi flequillo y se escurre por mis mejillas, mezclada con mis lágrimas.<br />Es ahí cuando mi mente se funde con la añoranza de tus besos, de tus caricias y la misma que a veces se pregunta si realmente aparecerá de nuevo en mi vida o por el contrario si realmente existes.<br /><br />Una existencia, que me lleva a mendigar intenciones artificiales que intentan alcanzar un verdadero sentimiento que se deslice suavemente por mi boca capturando una sonrisa, intenciones que me rodean pero no se quedan, intenciones que algún día encontrarán un habitáculo para los dos.<br /></span>A erótica das palabrashttp://www.blogger.com/profile/11506577581215353387noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4274568854584452273.post-72161226447913597542010-01-15T02:01:00.000+01:002010-01-15T02:05:36.384+01:00Máis aló da ponte.- ¿Cánto é capaz de pagar por unha resposta?<br />- Non sei…só dime una cifra.<br />- ¿E se non é unha cifra monetaria? –dixo sen erguela testa do chan.<br />- Se non é asi pide podo mercareiche calquera cousa…<br />- Tranquilicese… ¿ Cómo esta tan seguro de que lla podo dar?<br />- Porque non tes nada que perder e eu podo darcho todo.<br />- ¿Pode recordarme a pregunta?- deixou a guitarra o seu carón e observouno.<br />- Si, porqué tanta ledicia se só tes unha ponte por teito?<br />- Ah, ¡ certo! este teito e os seus arredores poden darme o que necesito e co que vostede ansia ter.<br />- Só quero saber… ¿ o segredo?- encolleuse para empurralo contra a parede.<br />- O segredo e mirar máis aló do seu botón superior da camisa e velas cousas máis aló do seu valor.<br />- Ben,¿ iso é todo? Pois dinche a miña palabra… ¿ Cal é a tua cifra?<br />- A súa infelicidade.A erótica das palabrashttp://www.blogger.com/profile/11506577581215353387noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-4274568854584452273.post-69313121235642365632009-12-18T14:55:00.001+01:002009-12-18T14:58:38.847+01:00____<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_V3ulmcWXPy4/SyuKSA6jvAI/AAAAAAAAACA/Fao3pZp8Bug/s1600-h/CIMG5939.JPG"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 286px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_V3ulmcWXPy4/SyuKSA6jvAI/AAAAAAAAACA/Fao3pZp8Bug/s400/CIMG5939.JPG" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5416575018931043330" /></a><br /><span style="font-weight:bold;">Arrancó sus cadenas y liberó su entender…nadie le frenará.<br />Dejó atrás sus cadenas a las que la incomprensión se aferró… y el mundo le llamó insólito.</span>A erótica das palabrashttp://www.blogger.com/profile/11506577581215353387noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-4274568854584452273.post-1322662489772808312009-12-15T17:07:00.004+01:002009-12-15T17:12:03.278+01:00Nostalxias.<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_V3ulmcWXPy4/Sye0nGy9JqI/AAAAAAAAAB4/9uhQdBJi-Gc/s1600-h/CIMG0464.JPG"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 240px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_V3ulmcWXPy4/Sye0nGy9JqI/AAAAAAAAAB4/9uhQdBJi-Gc/s320/CIMG0464.JPG" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5415495660868544162" /></a><br />Os pensamentos están empapados da mesma choiva que estos interminables invernos.<br /><br />A vosa ausencia crea no meu interior unha habitación escura, na que so se escoitan as nosas conversas.<br /><br />Nunca tornarei a ser unha persoa fría porque eu vivo dos sentimetos que podo acariciar en cada intre da miña vida.<br /><br />Tardes sen sol que as alume, fiestras empapadas de choivas que van e veñen…lágrimas que escorren polas miñas meixelas, co simple recordo daqueles momentos que vivimos.<br /><br />Vai un ano que nos despedimos para sempre, pero o meu interior segue chorando, vai un ano que nos meus recordos cada vez estades maís vivos, tamén vai un ano en que me decatei no regalo que me deixastes…o vosa lembranza.A erótica das palabrashttp://www.blogger.com/profile/11506577581215353387noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4274568854584452273.post-42807075040359986042009-12-04T00:39:00.003+01:002009-12-04T00:43:34.631+01:00Laberinto del silencio.<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_V3ulmcWXPy4/SxhM0LZm6WI/AAAAAAAAABw/Sog4szQD78Q/s1600-h/4.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 200px; height: 180px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_V3ulmcWXPy4/SxhM0LZm6WI/AAAAAAAAABw/Sog4szQD78Q/s200/4.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5411159411582757218" /></a><br />Cuando la incomodidad se aferra mis piernas hace que empiece a subir por el resto de mi cuerpo la nerviosidad que refleja mi mirada.<br /><br />Me encanta captar el nerviosismo de los que me rodean sus sudores en una tarde de invierno congelante, me hacen creer en el optimismo que subyace en sus pensamientos, sus miradas se enturbian y se fijan en el mármol gris de la baldosa.<br /><br />No hay conversaciones, sólo gestos corporales, uñas que no son suficientes, cigarrillos acumulados por las esquinas de la calle, dedos entrelazando el pelo.<br />El corazón se acelera al escuchar los pasos, nos hace un gesto con su mano, que deja en un segundo plano su mirada altiva y hostil, la seguimos por los pasillos, la claridad que entra por las ventanas es suficiente para mostrar que:<br /><br /><span style="font-style:italic;">En el teatro de la vida, los actores, somos títeres de sus circunstancias</span>A erótica das palabrashttp://www.blogger.com/profile/11506577581215353387noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4274568854584452273.post-9157761729235686372009-11-28T15:20:00.003+01:002009-11-28T15:32:15.944+01:00La cafeina de nuestras historias.<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_V3ulmcWXPy4/SxE0ZkFFoiI/AAAAAAAAABo/wqvWvGmGwTA/s1600/jjj.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 302px; height: 320px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_V3ulmcWXPy4/SxE0ZkFFoiI/AAAAAAAAABo/wqvWvGmGwTA/s320/jjj.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409162241235067426" /></a><br />Nos dimos las espaldas, el roce de tu espalda, hacia que la situación fuese cada vez más tensa, creo recordar, que esa noche no dormimos ninguno de los dos.<br /><br />Las ojeras que se reflejaban en la mesa de la cocina y las palabras rotas que sangraban por nuestra garganta cada vez dolían más y poseían menos verdad.<br /><br />Creo que ese fue el momento en el que decidí no auto engañarnos más:<br /><br />-¿ Me odias?- te dije.<br />-Si – fue tu respuesta.<br /><br /><br /><br />Nos quedamos mirándonos acompañados del sonido de la cafetera, nuestras caras no mostraban ningún síntoma de desagrado a las palabras que salieron de nuestras bocas. Apretaste las manos a la taza de café recien hecho, levantaste tu cabeza despeinada,L clavaste tu mirada de mar en mi y me dijiste:<br /><br />-Es un tipo de odio que sólo puedo tener con tigo.<br />-¿Por qué?<br />-Es el odio de no ser capaz de decirte que te quiero.<br />-Me alegra saber, que yo también te odio, y que entre nosotros no existe la indiferencia.A erótica das palabrashttp://www.blogger.com/profile/11506577581215353387noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-4274568854584452273.post-4455784598350203662009-11-25T22:27:00.002+01:002009-11-25T22:38:41.466+01:0025 de novembro: DÍA INTERNACIONAL CONTRA A VIOLENCIA DE XÉNERO<a href="http://www.youtube.com/watch?v=wmBpcrXvLZk"><br /><br />Ela mirou o chan, comezou a susurrar…<br /><br />Primeiro namoramonos<br />Fomos felices<br />Diciasme que era o principal na túa vida<br />Amabasme<br />Casamos<br />Dabame igual ter 19 anos eu queriate<br />¿Acordaste da lua de mel en Grecia?<br />Que gracioso cando me dicias que non mirase os gregos, que xa che tiña a ti<br />¿ E cándo comezamos a vivir xuntos? Que felicidade!<br />Ese ano era como un soño<br />Cando atopei o meu primeiro traballo<br />Cando deixei de estar cas miñas amigas porque ti decias que realmente non me querian só estaban comigo por pena de casar tan nova, sair de copas casada e deixarte só na casa.<br />Cando deixamos de ir a ver a miña familia e metiaste comigo menospreciando todo o que eu facía, e meus pais rian, como ti dis rian iso eque pensan que non vales para nada, só ti me apreciabas, tiñas razón para que ia traballar se xa chegaba co teu traballo! E eu non valgo para nada...<br />Os ultimos meses de traballo esperábasme uns minutos antes da miña saida, porque é perigoso ir sóa sen a túa protección.<br />Cando me dicias que con esa roupa parecia unha puta.<br />Cando non che gustaba o xantar e tirabalo o chan esperando a que fixera outro de novo.<br />Cando abriche a primeira carta de meu primo de Francia e me tirache contra a mesa, propinachesme a primeira paliza, pensando que era o meu amante ¿ pero cariño se estou todo o dia con tigo? Dixen eu intentando abrilos meus ollos…<br />¿Para qué as ir o médico cariño? Perdoa, non sei que me pasou sera a ultima vez. <br />Recordo tremedome as mans que isto durou uns anos<br />Que nunca foi a ultima paliza nin as ultimas verbas despectivas…<br />Todas co seu respectivo perdón<br />Eu estaba soa…anulada…<br />Chamoume miñá irmá como unha de tantas veces, tremiame a voz pero…conteille<br />Buscamos axuda mentras ti traballabas e con presa de que non me viras fóra da nosa cárcere.<br />Pasou tempo… noi foi fácil espertar deste pesadelo…<br />Vin que non estaba soa<br />Vin que non eramos felices<br />Que iso non era amor era unha tortura<br />Que tiña 37 anos<br />Que as túas luas de mel de un día de perdón non eran certas.<br />Denunciei este crime que levaba soportando tantos anos<br />Tes unha orde de alonxamento pero non me parece demasiado longa a distancia, eu queriate fóra a veces penso, que na outra punta do mundo, nunha cárcere ficticia na que viviras o que ti me fixeche vivir…<br />Que recuperei algúns lazos familiares, pouco a pouco amizades…<br />Que son muller teño os meus dereitos, as miñas libertades, ti quitachesmos eu recuperoos!, desgraciadamente moitas mulleres non poden decir isto, eu falo agora por elas:<br /><br />…<br /><br />Ela ergueu a cabeza, e berrou.<br /><br />LIBERDAADE!<br /></a>A erótica das palabrashttp://www.blogger.com/profile/11506577581215353387noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-4274568854584452273.post-35304209575929944012009-11-20T15:42:00.002+01:002009-11-20T15:46:40.154+01:00pensamentos de sofá<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_V3ulmcWXPy4/SwarYweCnMI/AAAAAAAAAA4/xwrs_hMOFVo/s1600/IMGP8094.JPG"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer; width: 240px; height: 320px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_V3ulmcWXPy4/SwarYweCnMI/AAAAAAAAAA4/xwrs_hMOFVo/s320/IMGP8094.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5406196844520971458" border="0" /></a>
<br /><meta equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8"><meta name="ProgId" content="Word.Document"><meta name="Generator" content="Microsoft Word 11"><meta name="Originator" content="Microsoft Word 11"><link rel="File-List" href="file:///C:%5CWindows%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_filelist.xml"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:hyphenationzone>21</w:HyphenationZone> <w:punctuationkerning/> <w:validateagainstschemas/> <w:saveifxmlinvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:ignoremixedcontent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:alwaysshowplaceholdertext>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> <w:dontgrowautofit/> </w:Compatibility> <w:browserlevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:latentstyles deflockedstate="false" latentstylecount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><style> <!-- /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman";} @page Section1 {size:595.3pt 841.9pt; margin:70.85pt 3.0cm 70.85pt 3.0cm; mso-header-margin:35.4pt; mso-footer-margin:35.4pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Tabla normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> <p style="font-family: trebuchet ms; text-align: right;" class="MsoNormal">Escoitei que as donas das palabras estaban presas baixo as montañas,foron liberadas polos razoamentos <span style=""> </span>que as precisaban para pensar,elevaronas ata as nubes ali fixeronse un, e baixaron o mar convertidas na razón<span style=""> </span>que navegaba co pensamento e coa existencia.</p> A erótica das palabrashttp://www.blogger.com/profile/11506577581215353387noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-4274568854584452273.post-20289566010835523122009-11-10T15:15:00.002+01:002009-11-10T15:50:37.008+01:00A búsqueda<div style="text-align: left;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_V3ulmcWXPy4/Svl4mz9V4JI/AAAAAAAAAAM/hWiU_oM0iuQ/s1600-h/CIMG2318.JPG"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 262px; height: 400px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_V3ulmcWXPy4/Svl4mz9V4JI/AAAAAAAAAAM/hWiU_oM0iuQ/s400/CIMG2318.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5402481836185477266" border="0" /></a><br /><span style="color: rgb(102, 51, 102);">Eran, días, meses, non chegaba a pensar que indice de tempo utilizaria para medilo, foi un cruce de miradas, desas que che deixan sen apenas reflexos... ese nú na miña gorxa desfixose a medida que nos alonxabamos, eu pensando que as miñas ideas sobre o romanticismo estabas esgotadas , cando nese intre sentinme como a protagonista de calquera novela antiga describindo os mesmos sintomas de estupidez cortés ... quizais eran días, meses, nos que o meu inconsciente agardaba que alguén me fixese sentir as</span>í ...<br /></div>A erótica das palabrashttp://www.blogger.com/profile/11506577581215353387noreply@blogger.com2